Πολλές φορές ακούμε από μαθητές πως “Δεν μου αρέσει η Yoga και δεν θα την βάλω στο προπονητικό μου πλάνο”. Ειδικά άντρες και άνθρωποι που προπονούνται σκληρά έχουν μια άρνηση προς την πρακτική της Yoga.
Κάποτε άκουσα από τον David Swenson πως έκανε μάθημα σε ένα γυμναστήριο και όσο έγραφε στο πρόγραμμα “Yoga” πολύ λίγοι άντρες εμφανίζονταν στο μάθημα. Σκέφτηκε λοιπόν να αλλάξει το όνομα και να γράψει “Δυναμικό Stretching” και ξαφνικά ήρθαν πολύ παραπάνω. Το μάθημα που διδάχτηκαν ήταν το ίδιο και τους άρεσε.
Αυτή η ιστορία μας διδάσκει πως πολλές φορές οι άνθρωποι έχουν κάποια στεγανά τα οποία δεν τους αφήνουν να επωφεληθούν από μια ευεργετική πρακτική. Πολλές φορές μάλιστα οι ίδιοι άνθρωποι που έχουν αυτή τη στάση παραπονιούνται για πόνους, βραχύνσεις και τραυματισμούς και δυσκολεύονται να αναπνεύσουν σωστά κατά την προπόνηση.
Αυτοί οι μαθητές θα έπρεπε να αφιερώνουν μια μέρα την εβδομάδα σε μια προπόνηση που να δίνει έμφαση στην αναπνοή και το άνοιγμα του σώματος. Η ανάσα γεμίζει το σώμα με οξυγόνο και το αλκαλοποιεί βοηθώντας με τις φλεγμονές και δημιουργώντας ένα πιο ξύπνιο και δυνατό σώμα. Τα ανοίγματα μας δίνουν μεγαλύτερο εύρος στις κλειδώσεις και τους μυς ώστε να μην τραβήξουμε κάτι κατά την δραστηριότητα. Και τα δύο αυτά “μέτωπᨔ είναι απαραίτητα για κάποιον που θέλει να προπονείται σκληρά και με διάρκεια.
Η άρνηση προς την Yoga λοιπόν προέρχεται από τη μια από κάποια προκατάληψη και από την άλλη από μια άρνηση να δούμε την προπόνηση μας ολιστικά και σε βάθος χρόνου. Δείτε το σαν μια προπόνηση διατάσεων και γεμίσματος μπαταριών οξυγόνου εάν δεν σας αρέσουν τα πολύ μυστηριώδη και “πνευματικά” πράγματα. Το αποτέλεσμα πρακτικά είναι το ίδιο.
Τα λέμε στο στρωματάκι!
